Adoracja w Wielką Sobotę przy Grobie Pańskim

Nr

Godzina

 

 

14

16:00 – 16:30

Filip Z

Daniel

15

16:30 – 17:00

Gabriel

 

16

17:00 – 17:30

Kacper Bł.

Filip B.

17

17:30 – 18:00

Kacper Bł.

Filip B.

18

18:00 – 18:30

Mikołaj

Franek Ch.

19

18:30 – 19:00

Remigiusz

 

20

19:00 – 19:30

 

 

21

19:30 – 20:00

Kacper B.

 

 

 

WIELKA SOBOTA WIGILIA PASCHALNA

  1. Komentarz przed rozpoczęciem.
  2. Koronka do Bożego Miłosierdzia

Liturgia Światła (nie śpiewać żadnej pieśni)

  1. Obrzęd Światła i poświęcenie ognia. (przed kościołem)

Potrzebne paschał, tacka z granami i wskaźnik, mszał i mikrofon

  1. Procesyjne wniesienie paschału do świątyni

Porządek procesji: „Ogień”, Celebrans niosący Paschał, szafarz, lektorzy, ministranci, lud wierny.

Przy pierwszym śpiewie (pod chórem) „Światło Chrystusa” zapalają świece kapłani, za drugim razem (środek kościoła) wszyscy wierni, po trzecim razie (przy ołtarzu) zapalają się światła w kościele.

  1. Komentarz przed Exultetem

Po komentarzu okadzenie Mszału później Paschału

  1. Exultet. 

Liturgia Słowa

  1. Do tej części wprowadza Celebrans
  2. Komentarz do I czytania
  3. I Czytanie – Remigiusz
  4. Psalm – Filip B.
  5. Modlitwa
  6. Komentarz do III czytania
  7. II Czytanie w lekcjonarzu jako III – P. Andrzej
  8. Psalm – P. Agnieszka
  9. Modlitwa
  10. Komentarz do V czytania
  11. III Czytanie w lekcjonarzu jako V – P. Piotr Lisiecki
  12. Psalm – Zofia Wabich
  13. Modlitwa
  14. Komentarz do Chwała na wysokości Bogu i zapalenie świec na ołtarzu
  15. Śpiew: Chwała na wysokości Bogu
  16. Kolekta - Modlitwa
  17. Komentarz do Nowego Testamentu
  18. Epistoła (Rz. 6, 3 – 11) - Kacper B.
  19. Komentarz przed Ewangelią i Alleluja
  20. Psalm allelujatyczny – p. Organista
  21. Ewangelia i kazanie.

Liturgia chrzcielna

  1. Komentarz przed Liturgią chrzcielną (odpalenie świec od Paschału i zaniesienie ognia zgromadzonym w kościele)
  2. Litania do Wszystkich Świętych – p. Organista
  3. Błogosławieństwo wody do pokropienia

Pod koniec modlitwy potrzebny Mszał i mikrofon przy Chrzcielnicy.

  1. Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych i pokropienie wiernych

W czasie pokropienia pieśń

  1. Modlitwa powszechna

Liturgia Eucharystyczna

  1. Komentarz przed Liturgią Eucharystyczną
  2. Modlitwa Eucharystyczna, obrzędy Komunii św.
  3. Modlitwa po komunii
  4. Ogłoszenia

Procesja Rezurekcyjna

  1. Komentarz przed procesją

Mszał, mikrofon, welon,

  1. Procesja
  2. Po powrocie do Kościoła hymn Ciebie Boga wysławiamy
  3. Zakończenie – błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem

 

Podział funkcji

Komentarz – P. Sławomir Berka

 

Liturgia Światła

Paschał – Remigiusz

Tacka – Franek Ch.

Mszał – Mikołaj

Mikrofon – Kacper B.

Ogień – Gabriel, Filip Z.

 

Liturgia Słowa

I czytanie – Remigiusz

Psalm – Filip B.

III czytanie – P. Andrzej

Psalm – P. Agnieszka

V czytanie – P. Piotr Lisiecki

Psalm – Zofia Wabich

Epistoła – Kacper B.

Psalm – Organista

 

Zapalenie świec przy ołtarzu – Remigiusz

Dzwonki na "Chwała na…" – Kacper Bł., Daniel

 

Liturgia Chrzcielna

Zaniesienie ognia ludziom – Wszyscy starsi Ministranci i Lektorzy

Woda święcona – Filip B.,

Mikrofon, Mszał – Mikołaj, Kacper B.

Modlitwa powszechna – Igor

Dary ofiarne (przyniesienie kielich na ołtarz – Kacper Bł., Filip B.

Mszał - Mikołaj

 

Liturgia Eucharystyczna

Kielich i Ampułki – Kacper Bł., Daniel

Dzwonki i gong na Przeistoczenie – Mikołaj, Franek

Pateny – Kacper Bł., Mikołaj

 

Procesja

Welon – p. Andrzej

Dzwonki – Kacper Bł., Filip B

Krzyż – Kacper B.,

Figura – Remigiusz

Pochodnie – Daniel, Franek Ch.,

LITURGIA SŁOWA wg. naszego Schematu

I CZYTANIE

Remigiusz

1. czytanie (Rdz 1, 1 – 2, 2)

Stworzenie świata

Czytanie z Księgi Rodzaju

Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami.

Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» I stała się światłość. Bóg, widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą.

I tak upłynął wieczór i poranek – dzień pierwszy.

A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj oddzieli ono jedne wody od drugich!» Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem.

I tak upłynął wieczór i poranek – dzień drugi.

A potem Bóg rzekł: «Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!» A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg, widząc, że były dobre, rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona». I tak się stało. Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre.

I tak upłynął wieczór i poranek – dzień trzeci.

A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią». I tak się stało. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre.

I tak upłynął wieczór i poranek – dzień czwarty.

Potem Bóg rzekł: «Niechaj się zaroją wody od istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!» Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju. Bóg, widząc, że były dobre, pobłogosławił je tymi słowami: «Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody w morzach, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi».

I tak upłynął wieczór i poranek – dzień piąty.

Potem Bóg rzekł: «Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!» I stało się tak: Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich zwierząt pełzających po ziemi. I widział Bóg, że były dobre.

A wreszcie rzekł Bóg: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem podniebnym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!» Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.

Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad ptactwem podniebnym, nad rybami morskimi i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi». I rzekł Bóg: «Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem. A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa podniebnego, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona». I tak się stało. A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.

I tak upłynął wieczór i poranek – dzień szósty.

W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie zastępy jej stworzeń. A gdy ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął.

Oto Słowo Boże...

 

Filip B Psalm

Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię

 

Błogosław, duszo moja, Pana, *

Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!

Odziany w majestat i piękno, *

światłem okryty jak płaszczem.

 

Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię

 

Umocniłeś fundamenty ziemi, *

nie zachwieje się na wieki wieków.

Jak szatą okryłeś ją Wielką Głębią, *

ponad górami stanęły wody.

 

Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię

 

Ty zdroje kierujesz do strumieni, *

które pośród gór się sączą.

Nad nimi mieszka ptactwo niebieskie *

i śpiewa pośród gałęzi.

 

Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię

 

Z Twoich komnat nawadniasz góry, *

owocem dzieł Twoich syci się ziemia.

Każesz rosnąć trawie dla bydła *

i roślinom, by człowiekowi służyły.

 

Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię

 

Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! *

Ty wszystko mądrze uczyniłeś,

ziemia jest pełna Twoich stworzeń. *

Błogosław, duszo moja, Pana.

 

Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię

 

P. Andrzej

3. czytanie (Wj 14, 15 – 15, 1a)

Przejście Izraela przez Morze Czerwone

Czytanie z Księgi Wyjścia

Pan rzekł do Mojżesza: «Czemu głośno wołasz do Mnie? Powiedz Izraelitom, niech ruszają w drogę. Ty zaś podnieś swą laskę i wyciągnij rękę nad morze, i rozdziel je na dwoje, a wejdą Izraelici w środek morza na suchą ziemię. Ja natomiast uczynię upartymi serca Egipcjan tak, że pójdą za nimi. Wtedy okażę moją potęgę wobec faraona, całego wojska jego, rydwanów i wszystkich jego jeźdźców. A gdy okażę moją potęgę wobec faraona, jego rydwanów i jeźdźców, wtedy poznają Egipcjanie, że Ja jestem Pan».

Anioł Boży, który szedł na przedzie wojsk izraelskich, zmienił miejsce i szedł na ich tyłach. Słup obłoku również przeszedł z przodu i zajął ich tyły, stając między wojskiem egipskim a wojskiem izraelskim. I tam był obłok ciemnością, tu zaś oświecał noc. I nie zbliżyli się jedni do drugich przez całą noc.

Mojżesz wyciągnął rękę nad morze, a Pan cofnął wody gwałtownym wiatrem wschodnim, który wiał przez całą noc, i uczynił morze suchą ziemią. Wody się rozstąpiły, a Izraelici szli przez środek morza po suchej ziemi, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie. Egipcjanie ścigali ich. Wszystkie konie faraona, jego rydwany i jeźdźcy weszli za nimi w środek morza.

O świcie spojrzał Pan ze słupa ognia i ze słupa obłoku na wojsko egipskie i zmusił je do ucieczki. I zatrzymał koła ich rydwanów, tak że z wielką trudnością mogli się naprzód posuwać. Egipcjanie krzyknęli: «Uciekajmy przed Izraelem, bo w jego obronie Pan walczy z Egipcjanami».

A Pan rzekł do Mojżesza: «Wyciągnij rękę nad morze, aby wody zalały Egipcjan, ich rydwany i jeźdźców». Wyciągnął Mojżesz rękę nad morze, które o brzasku dnia wróciło na swoje miejsce. Egipcjanie, uciekając, biegli naprzeciw falom, i pogrążył ich Pan w środku morza. Powracające fale zatopiły rydwany i jeźdźców całego wojska faraona, którzy weszli w morze, ścigając tamtych; nie ocalał z nich ani jeden. Izraelici zaś szli po suchym dnie morskim, mając mur wodny po prawej i po lewej stronie.

W tym to dniu wybawił Pan Izraela z rąk Egipcjan. I widzieli Izraelici martwych Egipcjan na brzegu morza. Gdy Izraelici zobaczyli wielkie dzieło, którego dokonał Pan wobec Egipcjan, ulękli się Pana i uwierzyli Jemu oraz Jego słudze Mojżeszowi. Wtedy Mojżesz i Izraelici razem z nim zaśpiewali taką oto pieśń ku czci Pana:

Nie mówi się: Oto słowo Boże.

P. Agnieszka

Psalm (Wj 15, 1b-2c. 3-4. 5-6. 17-18 (R.: por. 1bc))

Śpiewajmy Panu, który moc okazał

 

Zaśpiewam na cześć Pana, który okrył się sławą, *gdy konia i jeźdźca pogrążył w morskiej toni.Pan jest moją mocą i źródłem męstwa, †Jemu zawdzięczam moje ocalenie. *On Bogiem moim, uwielbiać Go będę.

Śpiewajmy Panu, który moc okazał

Pan wojownik potężny, *«Ten, który jest», brzmi Jego imię.Rzucił w morze rydwany faraona i wojsko jego, *wybrani wodzowie legli w Morzu Czerwonym.

Śpiewajmy Panu, który moc okazał

Przepaści ich ogarnęły, *jak głaz runęli w głębinę.Uwielbiona jest potęga prawicy Twej, Panie, *prawica Twa, o Panie, starła nieprzyjaciół.

Śpiewajmy Panu, który moc okazał

Wprowadziłeś ich i osadziłeś *na górze Twojego dziedzictwa.W miejscu, które uczyniłeś swym mieszkaniem, †w świątyni zbudowanej Twoimi rękami, *Pan jest Królem na zawsze i na wieki.

Śpiewajmy Panu, który moc okazał

P. Piotr Lisiecki

5. czytanie (Iz 55, 1-11)

Nowe i wieczne przymierze

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Tak mówi Pan:

«Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy! Kupujcie i spożywajcie, dalejże, kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko!

Czemu wydajecie pieniądze na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę – na to, co nie nasyci? Słuchajcie Mnie, a jeść będziecie przysmaki i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw. Nakłońcie uszu i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie mnie, a dusza wasza żyć będzie. Zawrę z wami wieczyste przymierze; niezawodne są łaski dla Dawida. Oto ustanowiłem go świadkiem dla ludów, dla ludów wodzem i rozkazodawcą.

Oto zawezwiesz naród, którego nie znasz, i ci, którzy cię nie znają, przybiegną do ciebie ze względu na Pana, twojego Boga, przez wzgląd na Świętego Izraela, bo on ci dodał chwały.

Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko! Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje, do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami – mówi Pan. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje – nad waszymi drogami i myśli moje – nad myślami waszymi. Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa».

Oto Słowo Boże...

Zofia Wabich

Psalm (Iz 12, 2. 3 i 4bcd. 5-6 (R.: por. 3))

Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia

 

Oto Bóg jest moim zbawieniem! *Jemu zaufam i bać się nie będę.Pan jest moją pieśnią i mocą, *i On stał się moim zbawieniem.

Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia

Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *ze zdrojów zbawienia.Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia! †Ukażcie narodom Jego dzieła, *przypominajcie, że Jego imię jest chwalebne.

Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia

Śpiewajcie Panu, bo czynów wspaniałych dokonał! *I cała ziemia niech o tym się dowie.Wznoś okrzyki i wołaj radośnie, mieszkanko Syjonu, *bo wielki jest wśród ciebie Święty Izraela.

Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia

Kacper B.

8. czytanie (Rz 6, 3-11)

Nowe życie

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

My wszyscy, którzy otrzymaliśmy chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć. Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my postępowali w nowym życiu – jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca.

Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie.

To wiedzcie, że dla zniszczenia ciała grzesznego dawny nasz człowiek został z Nim współukrzyżowany po to, byśmy już dłużej nie byli w niewoli grzechu. Kto bowiem umarł, został wyzwolony z grzechu.

Otóż, jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus, powstawszy z martwych, już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy. Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga. Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie.

Oto Słowo Boże

Ostatni psalm p. Organista

Psalm (Ps 118 (117), 1b-2. 16-17. 22-23)

Alleluja, alleluja, alleluja

 

Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *bo Jego łaska trwa na wieki.Niech dom Izraela głosi: *«Jego łaska na wieki».

Alleluja, alleluja, alleluja

Prawica Pana wzniesiona wysoko, *prawica Pańska moc okazała.Nie umrę, ale żyć będę *i głosić dzieła Pana.

Alleluja, alleluja, alleluja

Kamień odrzucony przez budujących *stał się kamieniem węgielnym.Stało się to przez Pana *i cudem jest w naszych oczach.

Alleluja, alleluja, alleluja

wesprzyj nas

28 8164 0001 2001 0001 2830 0001

Bank Spółdzielczy w Szubinie

Adres

Chomętowo 12

Szubin, 89 - 200

Kontakt

732 845 001

kontakt@parafiachometowo.pl

A website created in the WebWave website builder