Historia
Poniższy tekst pochodzi z tablicy, która jest umieszczona przy wejściu głównym do koscioła.
KOŚCIÓŁ PARAFIALNY RZYMSKOKATOLICKI POD WEZWANIEM ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA W CHOMĘTOWIE
POWIAT NAKIELSKI, WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE, DIECEZJA BYDGOSKA
Parafia chomętowska to zespół wiosek położonych między Szubinem, Łabiszynem i Żninem.
Pierwszy drewniany kościół był fundowany przed 1399 rokiem. Okresu jego wybudowania dokładnie nie znamy. Nowy kościół, także z drewna, pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny, Świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz biskupów Wojciecha i Mikołaja postawiono w roku 1517. Budował go miejscowy dziedzic – Michał Palędzki.
Na odpusty do Chomętowa, których było kilka w roku, ciągnęli ludzie z dalekich nawet okolic. Z wielkiego ołtarza wyciągał do nich przyjazne ramiona cudowny krzyż, a z bocznego, tak samo cudami słynąca Matka Boska słała im pociechę, ukojenie i siłę do wytrwania w dobrym.
Pracy duszpasterskiej było tu za dużo dla jednego kapłana, toteż pleban miał do pomocy wikariusza.
Po drugim rozbiorze Polski w 1782 roku spaliła się plebania wraz z gospodarskimi budynkami, przy czym uległy zniszczeniu także wszystkie księgi kościelne.
W 1827 roku zapalają się domki o słomianych strzechach, plebana i organisty – ogień przenosi się na dranicami kryty kościół z drewna. Ocalały wtedy tylko trzy dzwony wiszące w dzwonnicy i to z roku 1536, 1632 i 1702. Nie było teraz w Chomętowie ani kościoła, ani budynków kościelnych. Parafię chomętowską przydzieliła Władza Duchowna do Słupów, Góry i Łabiszyna. W końcu powzięto zamiar wystawienia tymczasowej kaplicy, by parafię na nowo zjednoczyć. Zamiar wykonano w 1838 roku; 12 sierpnia poświęcił ks. proboszcz Kowalewski ze Słupów.
I znowu miała parafia wspólny Dom Boży. W roku 1839 powierzyła Władza Duchowna dalszą administrację ks. Janowi Komasińskiemu, proboszczowi z Szubina, który przyczynił się do wystawienia kosztem parafii i patrona budynków plebańskich wraz z plebanią.
W roku 1861 przybył do Chomętowa młody kapłan Franciszek Hoffmann. W tym też czasie ks. dziekan Sobieski ze Słupów wystawił swoim kosztem dom dla organisty, aby parafianie chomętowscy tylko na nowy kościół składali swoje ofiary.
Dzieła budowy nowej pierwszej w dziejach parafii murowanej świątyni podjął się ks. Michał Budziak w latach 1909–1911.
Poświęcenie świątyni odbyło się 29 czerwca 1911, którego dokonał bp Kloske, sufragan gnieźnieński.
27 lat był ks. Budziak duszpasterzem chomętowskiej parafii; 10 października 1927 roku poszedł wierny sługa po zapłatę do Pana. Następca jego był ks. Jan Klein zamiłowany naukowiec i historyk, który jako męczennik Bożej i polskiej sprawy, zginął w obozie koncentracyjnym w Saxenhausen 1940 roku.
Kościół chomętowski przetrwał kataklizm wrześniowej klęski w 1939 roku. Niestety, miejscowi i okoliczni hitlerowcy w nocy z piątku na sobotę z 18 na 19 listopada 1939 roku zrabowali go, po czym oblali naftą i podpalili. Tak więc parafia chomętowska została pozbawiona była duszpasterza i świątyni. Tylko nagie, zwęglone mury błagały o litość; lecz i te rozbili Niemcy minami, zużywając cegły na budowę stajen.
W lutym 1945 roku ks. Czesław Marlewski – proboszcz z Góry, poświęcił dawniejszy zbór unijno-ewnagelicki w Jabłówku na kościół katolicki pod wezwanie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej, który tymczasowo miał zastępować spalony przed pięciu laty kościół parafialny i w rezultacie po dziś dzień służy jako kościół pomocniczy.
Od 1 września 1945 roku objął w administrację parafię ks. Ireneusz Steinbor, który kazał wybudować na podmurowaniu z cegły drewnianą kaplicę – barak, prowizorycznie urządzoną jako tymczasowy Dom Boży.
15 marca 1949 roku przysłała Władza Duchowna do Chomętowa ks. Romana Siwę, wychowawcę młodzieży szkół średnich w Inowrocławiu i Bydgoszczy oraz byłego więźnia obozów koncentracyjnych , z wyraźnym poleceniem odbudowy kościoła parafialnego.
Projekt nowego kościoła utrzymany w stylu renesansowym z pewnym nawiązaniem do sztuki staropolskiej, dwunawowy, z maryjną kaplicą i salką katechetyczną, był wykonany przez inż. mgr. Aleksandra Holasa, architekta Poznania już w roku 1951. Zezwolenie na jego budowę wydano jednak dopiero 16 lipca 1957 roku i w październiku tego samego roku przystąpiono do prac. Nadzór techniczno-architektoniczny sprawował inż. mgr. Holas, projektodawca kościoła; odbudowę kościoła podjęli w czynie społecznym parafianie. Poświęcenia kamienia węgielnego dokonał 6 października 1958 roku Jego Eminencja ks. Stefan Kardynał Wyszyński, Prymas Polski.
W Boże Ciało, 17 czerwca 1965 roku Jego Ekscelencja ks. Biskup sufragan gnieźnieński Jan Czerniak z upoważnienia Jego Eminencji ks. Kardynała Wyszyńskiego i w Jego zastępstwie, dokonał poświęcenia nowego kościoła, jakiego w swojej historii nie miało nigdy Chomętowo. Ks. Prymas przysłał na tę uroczystość kielich, który stał się własnością i drogą pamiątką parafii.
Do użytkowania przez władze budowlane został oddany kościół po czterech miesiącach oczekiwania i usilnych starań dnia 30 października. Także w święto Chrystusa Króla 31 października – po dziewięciu latach uciążliwych zmagań nad budową kościoła, tak przedziwne splatających się z latami trwania Wielkiej Nowenny, przygotowującej nasz naród na Tysiąclecia Chrztu Polski – rozpoczął ks. proboszcz Siwa w nowym kościele pełnienie służby Bożej.
Powiadomiony o tym radosnym fakcie, przebywający na Soborze Watykańskim II ks. kardynał Prymas opisał odwrotnie z Rzymu:
„Rzym, dnia 4 listopada 1965 roku.
Drogi Księże Romanie,
szczerze się raduję, iż uroczystość Chrystusa Króla zgromadziła Was w nowej świątyni chomętowskiej, wzniesionej ofiarnością parafian i troskliwą zapobiegliwością Księdza Romana. Znam trudne dzieje budowy tej świątyni. Wczuwałem się w wasze kłopoty. Nieraz mogło się wydawać, że dzieło to trzeba będzie odłożyć na spokojniejsze lata.
Tym większa nasza wspólna radość. Drogi Księże Romanie. Mamy za co dziękować dobremu Bogu. Błogosławię Wam wszystkim, parafii chomętowskiej, pobożnej i pracowitej, a pragnącej wytrwać w wierności Bogu, Krzyżowi i Ewangelii w Drugim Tysiącleciu.
Niech strzeże Was Dziewica Wspomożycielka, w której macierzyńska niewolę oddaliście się z taką ufnością
Stefan Kardynał Wyszyński Prymas Polski."
„WSZECHMOGĄCY, WIECZNY BOŻE! DZIĘKUJĘ CI Z GŁĘBI SERCA, ŻEŚ MNIE BEZ ŻADNYCH MOICH ZASŁUG I JEDYNIE Z TWEGO NIEPOJĘTEGO MIŁOSIERDZIA POWOŁAĆ RACZYŁ DO JEDYNEGO, PRAWDZIWEGO KOŚCIOŁA TWEGO. DZIĘKUJĘ CI, ŻEŚ MI DOZWOLIŁ ŚWIĘTY RZYMSKOKATOLICKI KOŚCIÓŁ NAZYWAĆ MATKĄ SWOJĄ”.
Adres
Chomętowo 12
Szubin, 89 - 200
Kontakt
732 845 001
kontakt@parafiachometowo.pl